Od kilku lat w naszej szkole realizowany jest projekt

pod patronatem Prezydenta Miasta Słupska – „Diagnoza kanałów uczenia się”, prowadzony przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną w Słupsku. Diagnoza kanałów uczenia się przeprowadzana jest wśród uczniów klas III, w szkole, na podstawie wniosku wypełnianego przez rodzica.

Celem badań jest określenie ogólnego ilorazu inteligencji każdego z uczniów, zasobu dotychczas zdobytej wiedzy, ale przede wszystkim dominującego typu uczenia się sensorycznego – WZROKOWEGO, SŁUCHOWEGO, KINESTETYCZNEGO, CZUCIOWEGO.

Uzyskane w badaniach wyniki i wydane na ich podstawie opinie umożliwiają nauczycielom dostosowanie metod i form pracy z uczniem na zajęciach, natomiast rodzicom i dzieciom wskazują sposoby efektywniejszego oraz szybszego nabywania wiedzy i umiejętności.

 

WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW DO PRACY Z DZIECKIEM

 

WZROKOWCY

Wzrokowiec jest to osoba posiadająca preferencje wizualne, czyli taka u której w procesie uczenia się dominuje WZROK. Wzrokowiec naukę rozpoczyna często od patrzenia się przed siebie, przez okno, itp. Chętnie korzysta z plansz, diagramów, tabelek, filmów, ilustracji. Najlepiej przyswaja informacje przez rysowanie map myśli, zestawów skojarzeń, schematów, wykresów. Często podkreśla na kolorowo ważne fragmenty tekstu, rysuje wokół nich kółka, ramki. Wzrokowiec będzie z łatwością tworzyć w umyśle bogate sceny, jak również postrzegać siebie w wielu różnych sytuacjach. Często będzie kojarzył z poszczególnymi słowami różne obrazy, a znaczenie nowym terminom nada tylko wtedy, gdy je „zobaczy” lub otrzyma ich wizualny zapis.

W jaki sposób mogę pomóc w nauce mojemu dziecku, które jest wzrokowcem?

Rodzicu:

  • pozwól, aby podczas czytania robił notatki ołówkiem na marginesie książki
  • zachęcaj, aby wzrokowiec zapisywał rzeczy, które chce zapamiętać;
  • rozmawiając utrzymuj z nim kontakt wzrokowy najdłużej jak się da;
  • po przyjściu ze szkoły pozwól mu posiedzieć w ciszy i spokoju;
  • zaproponuj, aby czytał różne historie, ilustrował je w myślach lub na kartce;
  • zaproponuj, by czytając wodził palcem po tekście;
  • pomożesz przyswoić dziecku nowe idee, odwołując się do jego własnych przeżyć lub znajdując dla nich wizualną formę;
  • namów je do przygotowywania notatek pomocnych w sprecyzowaniu tego, co chce powiedzieć;
  • pomóż mu podzielić większe zamierzenia/plany na mniejsze etapy i wyznacz ich realne terminy;
  • pozwól mu urządzić samodzielne miejsce do nauki. Namów go, aby ograniczył tam ilość rzeczy i barw, które będą je rozpraszać
  • wygospodaruj w domu specjalne miejsce na osiągnięcia dziecka, dyplomy, fotografie, a także graficzne notatki, mapy umysłu itp.
  • pamiętaj, że wzrokowcowi bardzo dobrze pracuje się z komputerem

 

SŁUCHOWCY

Słuchowiec jest to osoba posiadająca preferencje audytywne, czyli taka, u której dominującym systemem reprezentacyjnym jest SŁUCH. Słuchowiec najlepiej relaksuje się słuchając muzyki. Najlepiej, gdy zacznie naukę od wysłuchania jakiejś melodii, muzyki (polecany Mozart). Zapamiętanie następuje u niego poprzez głośne powtarzanie materiału. Słuchowiec myśli słowami i dźwiękami, wypowiada się po cichu i nie zwraca uwagi na detale. Charakterystyczne dla niego jest „głośne myślenie, nucenie pod nosem, powtarzanie poleceń, sprawiających mu trudność emocjonalną.

W jaki sposób mogę pomóc w nauce mojemu dziecku, które jest słuchowcem?

Rodzicu:

  • zachęcaj do opowiadania na głos o tym, czego się nauczył,
  • nowy materiał słuchowiec może powtarzać w rytmie ulubionej melodii, rapu,
  • namawiaj do czytania na głos,
  • zachęcaj do wytłumaczenia Tobie nowego materiału, do omówienia wykresu, tabelki, itp.
  • wprowadź zasadę relacjonowania tego, co planuje kolejnego dnia,
  • pozwól mieć włączoną cicho muzykę, wówczas łatwiej przychodzi nauka
  • zachęcaj do nagrywania materiału do nauczenia i kilkukrotnego odsłuchiwania

 

KINESTETYCY/CZUCIOWCY

Kinestetyk/czuciowiec to osoba, u której występuje dominacja czuciowo-ruchowego systemu reprezentacyjnego czyli RUCH/CZUCIE. Preferencje kinestetyczne wiążą się z silnymi reakcjami uczuciowymi, emocjonalnymi lub wrażeniami dotykowymi. Jeżeli dziecko ma przeliterować słowo, to najpierw „czuje” jak jego ręka pisze dany wyraz na papierze lub po prostu „wyczuwa” właściwy układ liter.

Kinestetyk najlepiej i najszybciej uczy się, gdy coś robi. Ucząc się, szuka dodatkowych stymulacji, eksperymentuje. Nudzi się podczas lekcji bądź wykładów, co pokazuję się poprzez kołysanie na krześle, rysowanie, wodzenie wzrokiem, poruszanie nogami. Kinestetyk potrzebuje przerw i sposobności poruszania się, uczy się szybko chodząc i mówiąc. Często używa słów opisujących działanie. Zapamiętuje nowe treści poprzez zaangażowanie w aktywność ruchową. Nauce kinestetyka często towarzyszy trzymanie czegoś w dłoniach bądź pstrykanie długopisem.

Czuciowiec (dotykowiec) często trzyma coś w dłoniach, bawi się włosami lub obraca przedmiotami – pozwala mu się to skupić. Jest wyczulony na mimikę, gesty, język ciała, ton głosu, bardziej niż słowa wychwytuje ich emocjonalny wydźwięk. Najszybciej zapamiętują treści działające na emocje ponieważ lubią opowiadać o przeżyciach i odnosić się do nich. Najlepiej przyswajają informacje w formie języka mówionego.

W jaki sposób mogę pomóc w nauce dziecku, które jest kinestetykiem/ czuciowcem?

Rodzicu:

  • zaproponuj dziecku, aby przed odrabianiem lekcji odprężyło się spacerując lub słuchając muzyki – niech nauka rozpoczyna się od jakiś zajęć ruchowych;
  • nakłoń go aby ucząc się odgrywał scenki angażując ręce i całe ciało, gdzie zamiast dialogu stosuje tekst, który ma przyswoić;
  • podczas nauki dziecko nie powinno zostać bez ruchu – niech chodzi, gestykuluje, rysuje ilustracje do materiału, którego się uczy, itp.
  • zachęcaj do opowiadania przeczytanych historii, zadawaj pytania;
  • podczas czytania pozwól na robienie notatek ołówkiem na marginesie książki;
  • zachęcaj do przywoływania nauczonego materiału np. podczas jazdy na wrotkach;
  • zwróć uwagę aby dziecko powtarzało materiał w sposób aktywny – używając pomocy naukowych, rysując, pisząc, itp.
  • namów dziecko, aby spisywało swoje wspomnienia, przeżycia;
  • naukę materiału ułatwi mu pisanie i rozwiązywanie zadań na tablicy ściennej – wówczas przy pracy umysłu może być w ruchu
  • stwórzcie wspólnie własne miejsce dla kinestetyka/czuciowca, w którym będzie mógł wygodnie siedzieć i poruszać się;
  • aby dziecko łatwiej zapamiętało materiał z przedmiotów ścisłych, pozwól mu dotknąć modelu, urządzenia
  • rób dziecku przerwy, podczas których będzie wykonywało jakieś ćwiczenia gimnastyczne.